рацінава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раціну́ю раціну́ем
2-я ас. раціну́еш раціну́еце
3-я ас. раціну́е раціну́юць
Прошлы час
м. рацінава́ў рацінава́лі
ж. рацінава́ла
н. рацінава́ла
Загадны лад
2-я ас. раціну́й раціну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раціну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рацінава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раціну́ю раціну́ем
2-я ас. раціну́еш раціну́еце
3-я ас. раціну́е раціну́юць
Прошлы час
м. рацінава́ў рацінава́лі
ж. рацінава́ла
н. рацінава́ла
Загадны лад
2-я ас. раціну́й раціну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час рацінава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рацінава́ць сов. и несов. ратини́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рацінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Спец. Завіць (завіваць) ворс на шарсцяной тканіне.

[Ад фр. ratiner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рацінава́цца, ‑нуецца; незак.

Зал. да рацінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рацінава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рацінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)