рацінава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рацінава́нне
Р. рацінава́ння
Д. рацінава́нню
В. рацінава́нне
Т. рацінава́ннем
М. рацінава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рацінава́нне ср., спец. ратини́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рацінава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рацінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)