рахіты́зм, -у, м.

Сукупнасць прыкмет рахіту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рахіты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рахіты́зм
Р. рахіты́зму
Д. рахіты́зму
В. рахіты́зм
Т. рахіты́змам
М. рахіты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рахіты́зм, -му м., мед. рахити́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рахіты́зм, ‑у, м.

Сукупнасць прыкмет рахіту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рахити́зм мед. рахіты́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)