ра́хаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ра́хаю |
ра́хаем |
| 2-я ас. |
ра́хаеш |
ра́хаеце |
| 3-я ас. |
ра́хае |
ра́хаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ра́хаў |
ра́халі |
| ж. |
ра́хала |
| н. |
ра́хала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ра́хай |
ра́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ра́хаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ра́хаць 1 ’рохкаць’ (Гарэц.), ря́хаць ’тс’ (Нас.). Фанематычны варыянт гукапераймальнага рохаць (гл.).
Ра́хаць 2 (ря́хаць) ’мець надзвычайную прыхільнасць да каго-, чаго-небудзь’ (Нас.). Фанематычны варыянт ро́хаць (гл.) ’мець моцную прыхільнасць да каго-небудзь, якая праяўляецца ва ўздыхах’ (Нас.) у выніку метафарычнага пераноса з ро́хаць ’рохкаць’ (гл. папярэдняе слова).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ра́хнуць ’мець выключную прыхільнасць’ (Нас.). Да рахаць 2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)