рафінё́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рафінё́р |
рафінё́ры |
| Р. |
рафінё́ра |
рафінё́раў |
| Д. |
рафінё́ру |
рафінё́рам |
| В. |
рафінё́р |
рафінё́ры |
| Т. |
рафінё́рам |
рафінё́рамі |
| М. |
рафінё́ры |
рафінё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рафінёр, -а, м.
Машына для раздрабнення і ачысткі грубых валакністых матэрыялаў у папяровай вытворчасці.
|| прым. рафінёрны, -ая, -ае.
Рафінёрная маса.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рафінёр м., спец. рафинёр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рафінёр, ‑а, м.
Машына для раздрабнення і ачысткі грубай драўнянай масы пры вырабе паперы.
[Ад фр. raffineur — ачышчальнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рафінёрны, -ая, -ае (спец.).
1. гл. рафінёр.
2. Прызначаны для рафінавання.
Р. цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рафинёр техн. рафінёр, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)