ра́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ра́та | ||
| ра́т | ||
| ра́це | ра́там | |
| ра́ту | ||
| ра́тай ра́таю |
ра́тамі | |
| ра́це | ра́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ра́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ра́та | ||
| ра́т | ||
| ра́це | ра́там | |
| ра́ту | ||
| ра́тай ра́таю |
ра́тамі | |
| ра́це | ра́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ро́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ро́т | ||
| ро́та | рато́ў | |
| ро́ту | рата́м | |
| ро́т | ||
| ро́там | рата́мі | |
| ро́це | рата́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паразяўля́ць, 1 і 2
Разявіць (рот, пашчу) — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́та, -ы,
Адна з частак агульнай платы, доўгу
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паразяўля́ць, ‑яе; ‑яем, ‑яеце, ‑яюць;
Разявіць (рот, пашчу) — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ра́та, ‑ы,
[Лац.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зява́ка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эска́рп, ‑а,
1. Задняя спадзістая сценка знадворнага рова ваеннага ўмацавання.
2. Супрацьтанкавая земляная загарода, якую ствараюць на схілах мясцовасці, звернутых у бок ворага.
[Фр. escarpe.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
параскрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Раскрыць усё, многае або ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарцяня́ і чарцянё, ‑няці;
1. Паводле народнай міфалогіі — дзіцяня чорта; маленькі чорт.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)