ратава́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ратава́льніца ратава́льніцы
Р. ратава́льніцы ратава́льніц
Д. ратава́льніцы ратава́льніцам
В. ратава́льніцу ратава́льніц
Т. ратава́льніцай
ратава́льніцаю		 ратава́льніцамі
М. ратава́льніцы ратава́льніцах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ратава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ратуе або выратаваў каго-н.

|| ж. ратава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. ратава́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)