рася́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Травяністая балотная насякомаедная расліна.

|| прым. рася́нкавы, -ая, -ае.

Сямейства расянкавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рася́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рася́нка рася́нкі
Р. рася́нкі рася́нак
Д. рася́нцы рася́нкам
В. рася́нку рася́нкі
Т. рася́нкай
рася́нкаю		 рася́нкамі
М. рася́нцы рася́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рася́нка ж., бот. рося́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рася́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Травяністая балотная насякомаедная расліна сямейства расянкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рася́нка ’трава расянка’ (ТСБМ), расіца (Байк. і Некр.), раса́ ’тс’ (лельч., Жыв. сл.). Гл. расічка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рося́нка бот. рася́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расі́ца ж., обл., см. рася́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Капу́цік ’расянка, Drosera rotundifolia L.’ (ельск. Жыв. сл.). Відавочна, з капыцік < капыт. Матывацыя: паводле падабенства круглых лістоў да капыта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мухало́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы; Р мн. ‑ловак; ж.

1. Прыстасаванне для лоўлі мух.

2. Невялікая птушка сямейства вераб’іных, якая корміцца насякомымі і павукамі.

3. Членістаногая жывёліна-мнаганожка, якая ловіць мух і іншых насякомых.

4. Разм. Тое, што і расянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раса́нкі толькі мн. л. ’расліна святаяннік звычайны, Hypericum perforatum L.’ (Ласт., Кіс.). Фанематычны варыянт рася́нкі (гл. рася́нка), верагодна, пад уплывам раса 1 ў сувязі са звычайным распаўсюджаннем расліны ў “расістых” месцах, у тым ліку на лугах, па берагах рэк і азёр.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)