Verbum

анлайнавы слоўнік

расшыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшыва́ць несов., в разн. знач. расшива́ть; (о вышивке — ещё) вышива́ть; см. расшы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е: -шы́ты; зак., што.

1. Распароць сшытае.

Р. кнігу.

2. Упрыгожыць узорным шыццём. вышыўкай.

Р. сурвэтку гладдзю.

|| незак. расшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. расшыва́нне, -я, н. і расшы́ўка, -і, ДМ -шы́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшываць — расшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшива́ть несов.

1. (распарывать) расшыва́ць;

2. (вышивать) вышыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшыва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да расшыцца.

2. Зал. да расшываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́шшыўка ’карункі ў навалачках’ (навагр., Нар. сл.). Ад расшываць (гл.) як вышыўка < вышываць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расшыва́цца несов.

1. расшива́ться; см. расшы́цца;

2. страд. расшива́ться, вышива́ться; см. расшыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшы́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшываць — расшыць.

2. Р мн. ‑шывак. Узорыстае шыццё на чым‑н. Прыгожая расшыўка сукенкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)