расшту́рхнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак., каго-што (разм.).

Штурхнуўшы, разняць каго-н.

Р. задзірыстых хлапчукоў.

|| незак. расштурхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшту́рхнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расшту́рхну расшту́рхнем
расштурхнё́м
2-я ас. расшту́рхнеш расшту́рхнеце
расшту́рхняце
3-я ас. расшту́рхне расшту́рхнуць
Прошлы час
м. расшту́рхнуў расшту́рхнулі
ж. расшту́рхнула
н. расшту́рхнула
Загадны лад
2-я ас. расшту́рхні расшту́рхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час расшту́рхнуўшы

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшту́рхнуць сов., однокр. растолкну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растолкну́ть сов., однокр., разг. распіхну́ць, разапхну́ць, расштурхну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)