расшту́рхваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расшту́рхваю расшту́рхваем
2-я ас. расшту́рхваеш расшту́рхваеце
3-я ас. расшту́рхвае расшту́рхваюць
Прошлы час
м. расшту́рхваў расшту́рхвалі
ж. расшту́рхвала
н. расшту́рхвала
Загадны лад
2-я ас. расшту́рхвай расшту́рхвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расшту́рхваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшту́рхваць несов., в разн. знач. раста́лкивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшту́рхваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расштурхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшту́рхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Адштурхнуць усіх, многіх у розныя бакі.

Р. натоўп.

2. каго (што). Штурхаючы, разбудзіць; раскатурхаць.

Р. соннае дзіця.

|| незак. расшту́рхваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расшту́рхванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшту́рхвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да расштурхваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшту́рхвацца несов., страд. раста́лкиваться; см. расшту́рхваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раста́лкивать несов.

1. расшту́рхваць, распіха́ць, распі́хваць;

2. (будить) раскату́рхваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)