расшнурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Развязаць зашнураванае.

Р. чаравікі.

|| незак. расшнуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расшнуро́ўванне, -я, н. і расшнуро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшнурава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расшнуру́ю расшнуру́ем
2-я ас. расшнуру́еш расшнуру́еце
3-я ас. расшнуру́е расшнуру́юць
Прошлы час
м. расшнурава́ў расшнурава́лі
ж. расшнурава́ла
н. расшнурава́ла
Загадны лад
2-я ас. расшнуру́й расшнуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расшнурава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшнурава́ць сов. расшнурова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшнурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Развязаць, паслабіць шнуроўку. Расшнураваць чаравікі. □ Падскочыў рыбак, адным рыўком расшнураваў дно [куля] і кінуўся прэч, каб не задавіла. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшнурова́ть сов. расшнурава́ць, мног. парасшнуро́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшнуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расшнураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшнурава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расшнураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшнуро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшнуроўваць — расшнураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасшнуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расшнураваць усё, многае. Парасшнуроўваць чаравікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)