расшліхтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расшліхту́ю расшліхту́ем
2-я ас. расшліхту́еш расшліхту́еце
3-я ас. расшліхту́е расшліхту́юць
Прошлы час
м. расшліхтава́ў расшліхтава́лі
ж. расшліхтава́ла
н. расшліхтава́ла
Загадны лад
2-я ас. расшліхту́й расшліхту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расшліхтава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшліхтава́ць сов., текст. расшлихтова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшліхтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Зняць шліхту (клейкі раствор) з тканіны, пражы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшлихтова́ть сов., текст. расшліхтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшліхто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расшліхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшліхтава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расшліхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшліхто́ўванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшліхтоўваць — расшліхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшліхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшліхтоўваць — расшліхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)