расчахля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расчахля́ю расчахля́ем
2-я ас. расчахля́еш расчахля́еце
3-я ас. расчахля́е расчахля́юць
Прошлы час
м. расчахля́ў расчахля́лі
ж. расчахля́ла
н. расчахля́ла
Загадны лад
2-я ас. расчахля́й расчахля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расчахля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расчахля́ць несов. расчехля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчахля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да расчахліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчахлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; -лёны; зак., што.

Зняць чахол з чаго-н.

Р. гарматы.

|| незак. расчахля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчехля́ть несов. расчахля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчахля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да расчахляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчахлі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расчахлю́ расчахлі́м
2-я ас. расчахлі́ш расчахліце́
3-я ас. расчахлі́ць расчахля́ць
Прошлы час
м. расчахлі́ў расчахлі́лі
ж. расчахлі́ла
н. расчахлі́ла
Загадны лад
2-я ас. расчахлі́ расчахлі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час расчахлі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)