расчапля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расчапля́ю расчапля́ем
2-я ас. расчапля́еш расчапля́еце
3-я ас. расчапля́е расчапля́юць
Прошлы час
м. расчапля́ў расчапля́лі
ж. расчапля́ла
н. расчапля́ла
Загадны лад
2-я ас. расчапля́й расчапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расчапля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расчапля́ць несов., см. расчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да расчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцепля́ть несов. расчапля́ць, расчэ́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчапле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчапляць — расчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчапля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да расчапіцца.

2. Зал. да расчапляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)