расцёл гл. расцяліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расцё́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. расцё́л
Р. расцё́лу
Д. расцё́лу
В. расцё́л
Т. расцё́лам
М. расцё́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расцёл, -лу м., с.-х. растёл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расцялі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -це́ліцца; зак. (разм.).

Ацяліцца (звычайна з цяжкасцямі).

|| незак. расце́львацца, -аецца.

|| наз. расцёл, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растёл с.-х. расцёл, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)