расцяру́шванне гл. расцерушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расцяру́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. расцяру́шванне
Р. расцяру́швання
Д. расцяру́шванню
В. расцяру́шванне
Т. расцяру́шваннем
М. расцяру́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расцяру́шванне ср. растру́шивание, рассыпа́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расцяру́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расцярушваць — расцерушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцерушы́ць, -церушу́, -цяру́шыш, -цяру́шыць; -цяру́шаны; зак., што.

1. Рассыпаць роўным рыхлым пластом.

Р. сена тонкім слоем.

2. Рассыпаць, разгубіць, перавозячы, пераносячы.

Р. жыта па дарозе.

|| незак. расцяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расцяру́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растру́ска ж.

1. (действие) разг. расцяру́шванне, -ння ср., рассыпа́нне, -ння ср.; растраса́нне, -ння ср., растрэ́сванне, -ння ср.; см. растру́шивать;

2. (потеря в весе) торг. растру́ска, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)