расця́гнута

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
расця́гнута - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расця́гнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расця́гнуты расця́гнутая расця́гнутае расця́гнутыя
Р. расця́гнутага расця́гнутай
расця́гнутае		 расця́гнутага расця́гнутых
Д. расця́гнутаму расця́гнутай расця́гнутаму расця́гнутым
В. расця́гнуты (неадуш.)
расця́гнутага (адуш.)		 расця́гнутую расця́гнутае расця́гнутыя (неадуш.)
расця́гнутых (адуш.)
Т. расця́гнутым расця́гнутай
расця́гнутаю		 расця́гнутым расця́гнутымі
М. расця́гнутым расця́гнутай расця́гнутым расця́гнутых

Кароткая форма: расця́гнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скле́іць, склею, склеіш, склеіць; зак., што.

1. Змацаваць пры дапамозе клею. Склеіць лісты паперы. // Зляпіць, прымусіць зліпнуцца (пра што‑н. клейкае). Кісель чамусьці склеіў зубы. Агняцвет. // Зрабіць або аднавіць што‑н. (разбітае, разламанае, разарванае), змацоўваючы часткі клеем. Склеіць разбітую вазу. □ Другім разам, калі Мішы Міхайлавіча не было ў майстэрні, хлопцы вырашылі самі склеіць крэсла. Вядома, спяшаліся і прыставілі спінку не тым бокам. Нядзведскі. // перан. Сабраць, саставіць, скласці (з якіх‑н. частак або няўмела, абы-як). [Клерык:] — Справа ў тым, што ў ксяндза Марашэўскага гэта камедыйка расцягнута на тры акты, а ксёндз Марцэвіч склеіў усё ў адным акце. Бядуля.

2. перан. Разм. Наладзіць, аднавіць. Пасля сваркі дружбу цяжка склеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)