расцэ́начны гл. расцаніць, расцэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расцэ́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расцэ́начны расцэ́начная расцэ́начнае расцэ́начныя
Р. расцэ́начнага расцэ́начнай
расцэ́начнае		 расцэ́начнага расцэ́начных
Д. расцэ́начнаму расцэ́начнай расцэ́начнаму расцэ́начным
В. расцэ́начны (неадуш.)
расцэ́начнага (адуш.)		 расцэ́начную расцэ́начнае расцэ́начныя (неадуш.)
расцэ́начных (адуш.)
Т. расцэ́начным расцэ́начнай
расцэ́начнаю		 расцэ́начным расцэ́начнымі
М. расцэ́начным расцэ́начнай расцэ́начным расцэ́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расцэ́начны расце́ночный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расцэ́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўстанаўлення расцэнак. Расцэначная ведамасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. расцаніць.

2. Устаноўленая на што-н. цана, размер аплаты за што-н.

Знізіць расцэнкі.

|| прым. расцэ́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расцані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак.

1. што. Вызначыць цану чаго-н.; ацаніць.

Р. тавар.

2. перан., каго-што. Вызначыўшы свае адносіны да каго-, чаго-н., даць ацэнку, ацаніць.

Р. чый-н. талент.

|| незак. расцэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расцэ́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 знач.) і расцэ́ньванне, -я, н.; прым. расцэ́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Расцэначная ведамасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расце́ночный расцэ́начны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)