расхваста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расхваста́ны |
расхваста́ная |
расхваста́нае |
расхваста́ныя |
| Р. |
расхваста́нага |
расхваста́най
расхваста́нае |
расхваста́нага |
расхваста́ных |
| Д. |
расхваста́наму |
расхваста́най |
расхваста́наму |
расхваста́ным |
| В. |
расхваста́ны (неадуш.)
расхваста́нага (адуш.) |
расхваста́ную |
расхваста́нае |
расхваста́ныя (неадуш.)
расхваста́ных (адуш.) |
| Т. |
расхваста́ным |
расхваста́най
расхваста́наю |
расхваста́ным |
расхваста́нымі |
| М. |
расхваста́ным |
расхваста́най |
расхваста́ным |
расхваста́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расхваста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расхваста́ны |
расхваста́ная |
расхваста́нае |
расхваста́ныя |
| Р. |
расхваста́нага |
расхваста́най
расхваста́нае |
расхваста́нага |
расхваста́ных |
| Д. |
расхваста́наму |
расхваста́най |
расхваста́наму |
расхваста́ным |
| В. |
расхваста́ны (неадуш.)
расхваста́нага (адуш.) |
расхваста́ную |
расхваста́нае |
расхваста́ныя (неадуш.)
расхваста́ных (адуш.) |
| Т. |
расхваста́ным |
расхваста́най
расхваста́наю |
расхваста́ным |
расхваста́нымі |
| М. |
расхваста́ным |
расхваста́най |
расхваста́ным |
расхваста́ных |
Кароткая форма: расхваста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расхваста́ны разг.
1. расхлёстанный, измоча́ленный;
2. прост. разби́тый;
3. перен., прост. разгро́мленный, разгромлённый; расчихво́щенный;
1-3 см. расхваста́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расхваста́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расхвастаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расхлёстанный прост. расхваста́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)