расхаце́ць, -хачу́, -хо́чаш, -хо́ча; -хаці́; зак., чаго і з інф. (разм.).

Перастаць хацець.

Р. есці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхаце́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расхачу́ расхо́чам
2-я ас. расхо́чаш расхо́чаце
3-я ас. расхо́ча расхо́чуць
Прошлы час
м. расхаце́ў расхаце́лі
ж. расхаце́ла
н. расхаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час расхаце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расхаце́ць сов. расхоте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхаце́ць, ‑хачу, ‑хочаш, ‑хоча; зак., чаго і з інф.

Перастаць хацець. Расхацець марожанага. Расхацеў ехаць на поўдзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахаце́ць, -хачу́, -хо́чаш, -хо́ча; -хаці́; зак., чаго і з інф. (разм.).

Тое, што і расхацець.

П. купацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхоте́ть сов., разг. расхаце́ць, перахаце́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адхаце́ць, ‑хачу, ‑хочаш, ‑хоча; зак., з інф.

Разм. Пакінуць хацець, страціць ахвоту рабіць што‑н.; перахацець; расхацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахаце́ць, ‑хачу, ‑хочаш, ‑хоча; зак., чаго або з інф.

Перастаць хацець чаго‑н., страціць жаданне рабіць што‑н.; расхацець. Перахацець есці. Перахацець купацца. Перахацець вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)