расхапа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расхапа́ны |
расхапа́ная |
расхапа́нае |
расхапа́ныя |
| Р. |
расхапа́нага |
расхапа́най расхапа́нае |
расхапа́нага |
расхапа́ных |
| Д. |
расхапа́наму |
расхапа́най |
расхапа́наму |
расхапа́ным |
| В. |
расхапа́ны (неадуш.) расхапа́нага (адуш.) |
расхапа́ную |
расхапа́нае |
расхапа́ныя (неадуш.) расхапа́ных (адуш.) |
| Т. |
расхапа́ным |
расхапа́най расхапа́наю |
расхапа́ным |
расхапа́нымі |
| М. |
расхапа́ным |
расхапа́най |
расхапа́ным |
расхапа́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расхапа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расхапа́ны |
расхапа́ная |
расхапа́нае |
расхапа́ныя |
| Р. |
расхапа́нага |
расхапа́най расхапа́нае |
расхапа́нага |
расхапа́ных |
| Д. |
расхапа́наму |
расхапа́най |
расхапа́наму |
расхапа́ным |
| В. |
расхапа́ны (неадуш.) расхапа́нага (адуш.) |
расхапа́ную |
расхапа́нае |
расхапа́ныя (неадуш.) расхапа́ных (адуш.) |
| Т. |
расхапа́ным |
расхапа́най расхапа́наю |
расхапа́ным |
расхапа́нымі |
| М. |
расхапа́ным |
расхапа́най |
расхапа́ным |
расхапа́ных |
Кароткая форма: расхапа́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расхапа́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расхапаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расхва́танный расхапа́ны, мног. парасхо́пліваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расхвата́ны, см. расхапа́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расхо́плены
1. см. расхапа́ны;
2. разг. бы́стро разъединённый (разо́мкнутый, разведённый)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)