расту́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Пашкодзіць, тузаючы.

Авечкі растузалі снапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расту́заць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расту́заю расту́заем
2-я ас. расту́заеш расту́заеце
3-я ас. расту́зае расту́заюць
Прошлы час
м. расту́заў расту́залі
ж. расту́зала
н. расту́зала
Загадны лад
2-я ас. расту́зай расту́зайце
Дзеепрыслоўе
прош. час расту́заўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расту́заць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Тузаючы, пазбавіць належнага выгляду. Цяляты растузалі сноп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расту́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад растузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)