растрэ́сены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
растрэ́сены |
растрэ́сеная |
растрэ́сенае |
растрэ́сеныя |
| Р. |
растрэ́сенага |
растрэ́сенай
растрэ́сенае |
растрэ́сенага |
растрэ́сеных |
| Д. |
растрэ́сенаму |
растрэ́сенай |
растрэ́сенаму |
растрэ́сеным |
| В. |
растрэ́сены (неадуш.)
растрэ́сенага (адуш.) |
растрэ́сеную |
растрэ́сенае |
растрэ́сеныя (неадуш.)
растрэ́сеных (адуш.) |
| Т. |
растрэ́сеным |
растрэ́сенай
растрэ́сенаю |
растрэ́сеным |
растрэ́сенымі |
| М. |
растрэ́сеным |
растрэ́сенай |
растрэ́сеным |
растрэ́сеных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растрэ́сены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
растрэ́сены |
растрэ́сеная |
растрэ́сенае |
растрэ́сеныя |
| Р. |
растрэ́сенага |
растрэ́сенай
растрэ́сенае |
растрэ́сенага |
растрэ́сеных |
| Д. |
растрэ́сенаму |
растрэ́сенай |
растрэ́сенаму |
растрэ́сеным |
| В. |
растрэ́сены (неадуш.)
растрэ́сенага (адуш.) |
растрэ́сеную |
растрэ́сенае |
растрэ́сеныя (неадуш.)
растрэ́сеных (адуш.) |
| Т. |
растрэ́сеным |
растрэ́сенай
растрэ́сенаю |
растрэ́сеным |
растрэ́сенымі |
| М. |
растрэ́сеным |
растрэ́сенай |
растрэ́сеным |
растрэ́сеных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растрэ́сены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
растрэ́сены |
растрэ́сеная |
растрэ́сенае |
растрэ́сеныя |
| Р. |
растрэ́сенага |
растрэ́сенай
растрэ́сенае |
растрэ́сенага |
растрэ́сеных |
| Д. |
растрэ́сенаму |
растрэ́сенай |
растрэ́сенаму |
растрэ́сеным |
| В. |
растрэ́сены (неадуш.)
растрэ́сенага (адуш.) |
растрэ́сеную |
растрэ́сенае |
растрэ́сеныя (неадуш.)
растрэ́сеных (адуш.) |
| Т. |
растрэ́сеным |
растрэ́сенай
растрэ́сенаю |
растрэ́сеным |
растрэ́сенымі |
| М. |
растрэ́сеным |
растрэ́сенай |
растрэ́сеным |
растрэ́сеных |
Кароткая форма: растрэ́сена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растрэ́сены
1. растрясённый, растру́шенный, разворошённый;
2. разг. расте́рянный;
3. растрясённый;
4. перен., разг. разру́шенный, разорённый;
1-4 см. растрэ́сці 1-4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растрэ́сены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад растрэсці.
2. у знач. прым. Які мае неахайны выгляд, падраны (ад частага карыстання). За шклом з паўсотні кніжак, пазачытваных насмерць, зашмальцаваных, растрэсеных. Чорны. Выбраўшы .. жменю лістоў ад старых растрэсеных падручнікаў і сшыткаў, [бабуля] сшывае з іх Толіку кнігу. Брыль. // Прыведзены ў нягоднасць, няспраўнасць, разбіты. Растрэсеныя калёсы. □ — Антон, — ужо зусім іншым голасам папрасіла бабка, — глядзі ты, сыночак, каля тае машыны. Яна старая, растрэсеная. Каліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растрясённый растрэ́сены, мног. парастраса́ны, парастрэ́сваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разворошённый развару́шаны, разваро́чаны, мног. паразваро́чваны; разбі́ты, мног. паразбіва́ны; растрэ́сены, мног. парастраса́ны; раскіда́ны, мног. параскіда́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растру́шенный расцяру́шаны, мног. парасцяру́шваны, рассы́паны, мног. парассыпа́ны; (о сене и т. п.) растрэ́сены, мног. парастраса́ны, парастрэ́сваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раско́ўзаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад раскоўзаць.
2. у знач. прым. Слізкі, коўзкі. Пятро доўга ішоў раскоўзанай вуліцай паўз абшытыя шалёўкай прысадзістыя дамы. М. Стральцоў. Дзверы ў зямлянку былі нізкія. Спуск круты і раскоўзаны. Мыслівец.
3. у знач. прым. Раскіданы, растрэсены коўзаннем. Людзі з .. [фурманак] ціха паглядалі .. на раскоўзаную салому пад сабою. Чорны. Кандрат вельмі ж падазрона зірнуў на раскоўзаны ложак. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кро́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
1. Маленькі кусочак, дробная часцінка чаго‑н. Хлебныя крошкі. □ Па абрусе растрэсены крошкі французскага торта. Баранавых. Разам з дымам Ходас суха сплюнуў з языка крошку горкага тытуню. Адамчык. // зб. Здробненая маса якога‑н. рэчыва. Тарфяная крошка. □ [За клумбай] — кветкавы дыван, перарэзаны чырвонай дарожкай з цаглянай крошкі. Шамякін.
2. Разм. Пра дзіця, маладую істоту. І нават крошка Соня І тая пахвалілася: — І я сама сягоння Вунь чыста як памылася! Шуцько.
3. у знач. прысл. кро́шку. Разм. Трошкі, нямнога. Яўсей гэтага коціка неяк палюбіў: то малака яму налье ў сподак, то мяса з баршчу падкіне крошку. Сабаленка.
•••
Да крошкі — поўнасцю, зусім (расходаваць, аддаць што‑н. і пад.).
І крошкі падабраць гл. падабраць.
Ні крошкі — ніколькі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)