растраса́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
растраса́ю |
растраса́ем |
| 2-я ас. |
растраса́еш |
растраса́еце |
| 3-я ас. |
растраса́е |
растраса́юць |
| Прошлы час |
| м. |
растраса́ў |
растраса́лі |
| ж. |
растраса́ла |
| н. |
растраса́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
растраса́й |
растраса́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
растраса́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растраса́ць несов.
1. (разбрасывать) растряса́ть, растря́сывать, растру́шивать; развора́шивать;
2. разг. теря́ть;
3. (нарушать единство чего-л.) растряса́ть;
4. перен., разг. разруша́ть, разоря́ть;
1-4 см. растрэ́сці 1-4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да растрэсці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растрэ́сці, -расу́, -расе́ш, -расе́; -расём, -расяце́, -расу́ць; растро́с, -рэ́сла і -расла́, -рэ́сла і -расло́; -расі́; -рэ́сены; зак.
1. што. Трасучы, раскідаць, рассыпаць.
Р. сена.
2. што, перан. Страціць, згубіць (разм.).
Пакуль ехаў, растрос усе свае веды.
3. што. Разбурыць, прымусіць распасціся.
Р. воз.
4. каго-што. Натаміць, намучыць пры трасучай яздзе (разм.).
За дарогу яго растрэсла (безас.).
|| незак. растраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і растрэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. растраса́нне, -я, н. і растрэ́сванне,-я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
растрэ́сваць несов., см. растраса́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растряса́ть несов. растраса́ць, растрэ́сваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растраса́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. растрасаць — растрэсці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растраса́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да растрэсціся.
2. Зал. да растрасаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раструса́ць
‘расцярушваць, растрасаць, рассыпаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раструса́ю |
раструса́ем |
| 2-я ас. |
раструса́еш |
раструса́еце |
| 3-я ас. |
раструса́е |
раструса́юць |
| Прошлы час |
| м. |
раструса́ў |
раструса́лі |
| ж. |
раструса́ла |
| н. |
раструса́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раструса́й |
раструса́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раструса́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растрэ́сванне ср. растряса́ние, растря́сывание, растру́шивание; развора́шивание; см. растраса́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)