растра́льны гл. ростра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. растра́льны растра́льная растра́льнае растра́льныя
Р. растра́льнага растра́льнай
растра́льнае		 растра́льнага растра́льных
Д. растра́льнаму растра́льнай растра́льнаму растра́льным
В. растра́льны (неадуш.)
растра́льнага (адуш.)		 растра́льную растра́льнае растра́льныя (неадуш.)
растра́льных (адуш.)
Т. растра́льным растра́льнай
растра́льнаю		 растра́льным растра́льнымі
М. растра́льным растра́льнай растра́льным растра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растра́льны архит. ростра́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растра́льны, ‑ая, ‑ае.

З рострамі (у 2 знач.). Растральныя калоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́стра, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Архітэктурнае ўпрыгожанне ў выглядзе насавой часткі старажытнага судна.

|| прым. растра́льны, -ая, -ае.

Растральная калона (з рострамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ростра́льный растра́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)