растраві́ць, -аўлю́, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак.
1. каго-што. Моцна раздражніць (разм.).
2. што. Паглыбіць або падняць рэльеф чаго-н. з дапамогай кіслаты ці іншых едкіх рэчываў (спец.).
|| незак. растраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і растра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. растра́ўліванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
растраві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
растраўлю́ |
растра́вім |
| 2-я ас. |
растра́віш |
растра́віце |
| 3-я ас. |
растра́віць |
растра́вяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
растраві́ў |
растраві́лі |
| ж. |
растраві́ла |
| н. |
растраві́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
растраві́ |
растраві́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
растраві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растраві́ць сов., полигр. растрави́ть;
р. малю́нак — растрави́ть рису́нок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растраві́ць, ‑траўлю, ‑травіш, ‑травіць; зак., каго-што.
1. Разм. Моцна раздражніць. [Міканор:] — Растравілі [курэй] мясам, а цяпер яны адна адну заклёўваюць. Кулакоўскі.
2. Спец. Паглыбіць або падняць рэльеф чаго‑н. з дапамогай кіслаты або іншых едкіх рэчываў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Растраві́ць ’моцна раздражніць, развярэдзіць’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), растраўля́цца ’расстройвацца, быць у тузе’ (Ян.), сюды ж растра́ўка (растра́вка) ’развярэджанне’, растра́ўца (растра́вца) ’хто расстройвае, разладжвае’ (Нас.), да апошняга параўн. ст.-бел. ростравца ’растратчык’ (Ст.-бел. лексікон). Да травіць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
растра́ўлены полигр. растра́вленный; см. растраві́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растра́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да растравіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растраўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да растравіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растра́ўліванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. растраўліваць — растравіць і растраўлівацца — растравіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Растру́чаны ’развярэджаны’ (Бяльк.). Да труціць (гл.), аналагічна да растравіць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)