расто́чваць¹ гл. растачыць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расто́чваць² гл. растачыць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расто́чваць³ гл. растачыць³.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расто́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расто́чваю расто́чваем
2-я ас. расто́чваеш расто́чваеце
3-я ас. расто́чвае расто́чваюць
Прошлы час
м. расто́чваў расто́чвалі
ж. расто́чвала
н. расто́чвала
Загадны лад
2-я ас. расто́чвай расто́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расто́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расто́чваць I несов. (на станке) раста́чивать

расто́чваць II несов. (о червях и т.п.) иста́чивать

расто́чваць III несов., порт. расставля́ть; см. растачы́ць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расто́чваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да растачыць ​1.

расто́чваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да растачыць ​2.

расто́чваць ​3, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да растачыць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растачы́ць², -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Згрызці, праесці, патачыць у многіх месцах.

Шашаль растачыў сцяну.

|| незак. расто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расто́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растачы́ць³, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Прытачыўшы, зрабіць шырэйшым.

Р. спадніцу.

|| незак. расто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расто́чванне, -я, н. і расто́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растачы́ць¹, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што (спец.).

Расшырыць, апрацаваць разцом.

Р. адтуліну

|| незак. расто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расто́чванне, -я, н. і расто́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. расто́чны, -ая, -ае.

Р. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раста́чивать несов., техн. расто́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)