расто́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расто́чаны |
расто́чаная |
расто́чанае |
расто́чаныя |
| Р. |
расто́чанага |
расто́чанай расто́чанае |
расто́чанага |
расто́чаных |
| Д. |
расто́чанаму |
расто́чанай |
расто́чанаму |
расто́чаным |
| В. |
расто́чаны (неадуш.) расто́чанага (адуш.) |
расто́чаную |
расто́чанае |
расто́чаныя (неадуш.) расто́чаных (адуш.) |
| Т. |
расто́чаным |
расто́чанай расто́чанаю |
расто́чаным |
расто́чанымі |
| М. |
расто́чаным |
расто́чанай |
расто́чаным |
расто́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расто́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расто́чаны |
расто́чаная |
расто́чанае |
расто́чаныя |
| Р. |
расто́чанага |
расто́чанай расто́чанае |
расто́чанага |
расто́чаных |
| Д. |
расто́чанаму |
расто́чанай |
расто́чанаму |
расто́чаным |
| В. |
расто́чаны (неадуш.) расто́чанага (адуш.) |
расто́чаную |
расто́чанае |
расто́чаныя (неадуш.) расто́чаных (адуш.) |
| Т. |
расто́чаным |
расто́чанай расто́чанаю |
расто́чаным |
расто́чанымі |
| М. |
расто́чаным |
расто́чанай |
расто́чаным |
расто́чаных |
Кароткая форма: расто́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расто́чаны I расто́ченный; см. растачы́ць I
расто́чаны II исто́ченный; см. растачы́ць II
расто́чаны III порт. расста́вленный; см. растачы́ць III
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расто́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад растачыць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расста́вленный
1. расста́ўлены, мног. парасстаўля́ны;
2. портн. расто́чаны, мног. парасто́чваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)