расто́вау́здальскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расто́вау́здальскі расто́вау́здальская расто́вау́здальскае расто́вау́здальскія
Р. расто́вау́здальскага расто́вау́здальскай
расто́вау́здальскае
расто́вау́здальскага расто́вау́здальскіх
Д. расто́вау́здальскаму расто́вау́здальскай расто́вау́здальскаму расто́вау́здальскім
В. расто́вау́здальскі (неадуш.)
расто́вау́здальскага (адуш.)
расто́вау́здальскую расто́вау́здальскае расто́вау́здальскія (неадуш.)
расто́вау́здальскіх (адуш.)
Т. расто́вау́здальскім расто́вау́здальскай
расто́вау́здальскаю
расто́вау́здальскім расто́вау́здальскімі
М. расто́вау́здальскім расто́вау́здальскай расто́вау́здальскім расто́вау́здальскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Расто́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Расто́ў
Р. Расто́ва
Д. Расто́ву
В. Расто́ў
Т. Расто́вам
М. Расто́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Росто́в-на-Дону́ г. Расто́ў-на-До́не, род. Расто́ва-на-До́не м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)