растаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для вымярэння росту чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. растаме́р растаме́ры
Р. растаме́ра растаме́раў
Д. растаме́ру растаме́рам
В. растаме́р растаме́ры
Т. растаме́рам растаме́рамі
М. растаме́ры растаме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растаме́р м., спец. ростоме́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння росту чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ростоме́р спец. растаме́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)