растава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. растаю́ растаё́м
2-я ас. растае́ш растаяце́
3-я ас. растае́ растаю́ць
Прошлы час
м. растава́ў растава́лі
ж. растава́ла
н. растава́ла
Загадны лад
2-я ас. растава́й растава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час растаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растава́ць несов.

1. прям., перен. та́ять, раста́ивать; (о снеге — ещё) иста́ивать, ста́ивать;

2. растворя́ться; распуска́ться; расходи́ться;

3. раста́пливаться;

1-3 см. раста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растава́ць, ‑таю, ‑таеш, ‑тае.

Незак. да растаць.

•••

У роце растае — пра што‑н. вельмі смачнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раставаць, тапіцца; таяць (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

раста́ць, -та́ну, -та́неш, -та́не; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перайсці ў вадкі стан пад уздзеяннем цяпла.

Снег растаў.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адтаяць, перастаць быць падмёрзлым.

Дарога растала.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Паступова знікнуць; разысціся, рассеяцца.

Гукі песні расталі ў бязмежнай далечыні.

Туман растаў.

4. перан. Прыйсці ў замілаванне; расчуліцца, памякчэць.

Р. ад пахвалы.

|| незак. растава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць; -тава́й.

|| наз. растава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дота́ивать несов. растава́ць зусі́м, растава́ць дарэ́шты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растава́нне ср. та́яние; см. растава́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассо́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раставаць — растаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́ивать​I несов. (к ста́ять) растава́ць; сыхо́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)