рассяля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
рассяля́ецца |
рассяля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
рассяля́ўся |
рассяля́ліся |
| ж. |
рассяля́лася |
| н. |
рассяля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рассяля́цца несов., возвр., страд. расселя́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рассяля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца; незак.
1. Незак. да рассяліцца.
2. Зал. да рассяляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассялі́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -се́ліцца; -се́лімся, -се́ліцеся, -се́ляцца; зак.
1. Пасяліцца ў розных месцах.
Р. на беразе возера.
2. Пасяліцца асобна (пра тых, хто жыў разам).
У хаце цесна, р. трэба.
|| незак. рассяля́цца, -я́ецца; -я́емся, -я́ецеся, -я́юцца.
|| наз. рассяле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расселя́ться возвр., страд. рассяля́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рассяле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассяляць — рассяліць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. рассяляцца — рассяліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Камаса́цыя ’ліквідацыя цераспалосіцы, узбуйненне дробных зямельных надзелаў’ (ТСБМ; мядз. Жыв. сл.), каміса́цыя ’хутарызацыя’ (Сцяшк.), камасава́цца ’рассяляцца на хутары (там жа). З польск. komasacja, komasować ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)