рассыпкі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рассыпкі́ рассыпка́я рассыпко́е рассыпкі́я
Р. рассыпко́га рассыпко́й
рассыпко́е
рассыпко́га рассыпкі́х
Д. рассыпко́му рассыпко́й рассыпко́му рассыпкі́м
В. рассыпкі́ (неадуш.)
рассыпко́га (адуш.)
рассыпку́ю рассыпко́е рассыпкі́я (неадуш.)
рассыпкі́х (адуш.)
Т. рассыпкі́м рассыпко́й
рассыпко́ю
рассыпкі́м рассыпкі́мі
М. рассыпкі́м рассыпко́й рассыпкі́м рассыпкі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассы́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рассы́пка рассы́пкі
Р. рассы́пкі рассы́пак
Д. рассы́пцы рассы́пкам
В. рассы́пку рассы́пкі
Т. рассы́пкай
рассы́пкаю
рассы́пкамі
М. рассы́пцы рассы́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)