рассці́лачны гл. разаслаць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассці́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рассці́лачны рассці́лачная рассці́лачнае рассці́лачныя
Р. рассці́лачнага рассці́лачнай
рассці́лачнае		 рассці́лачнага рассці́лачных
Д. рассці́лачнаму рассці́лачнай рассці́лачнаму рассці́лачным
В. рассці́лачны (неадуш.)
рассці́лачнага (адуш.)		 рассці́лачную рассці́лачнае рассці́лачныя (неадуш.)
рассці́лачных (адуш.)
Т. рассці́лачным рассці́лачнай
рассці́лачнаю		 рассці́лачным рассці́лачнымі
М. рассці́лачным рассці́лачнай рассці́лачным рассці́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассці́лачны спец. рассти́лочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разасла́ць², рассцялю́, рассце́леш, рассце́ле; рассцялі́; разасла́ны; зак., што.

Разгарнуўшы поўнасцю, паслаць па паверхні чаго-н.

Р. новы абрус.

Р. дыван.

|| незак. рассціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. рассціла́нне, -я, «., рассці́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і рассці́л, -у, м. (спец.).

|| прым. рассці́лачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассти́лочный спец. рассці́лачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)