рассу́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рассу́кваю рассу́кваем
2-я ас. рассу́кваеш рассу́кваеце
3-я ас. рассу́квае рассу́кваюць
Прошлы час
м. рассу́кваў рассу́квалі
ж. рассу́квала
н. рассу́квала
Загадны лад
2-я ас. рассу́квай рассу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рассу́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассу́кваць несов. рассу́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -сучу́, -су́чаш, -су́ча; -сука́ны; зак., што.

Развіць, распусціць (скручанае).

Р. плётку.

|| незак. рассу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассу́чивать несов. рассу́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассу́квацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да рассукацца.

2. Зал. да рассукваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)