расстрыга́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расстрыга́ю расстрыга́ем
2-я ас. расстрыга́еш расстрыга́еце
3-я ас. расстрыга́е расстрыга́юць
Прошлы час
м. расстрыга́ў расстрыга́лі
ж. расстрыга́ла
н. расстрыга́ла
Загадны лад
2-я ас. расстрыга́й расстрыга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расстрыга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расстрыга́ць несов., церк. расстрига́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -гла́; -рыжы́; -ры́жаны; зак., каго-што.

Пазбавіць духоўнага сану або манаства.

|| незак. расстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. расстрыжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстрига́ть несов., церк. расстрыга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстрыжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расстрыгаць — расстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстрыга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да расстрыгчыся.

2. Зал. да расстрыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)