расстро́ены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расстро́ены расстро́еная расстро́енае расстро́еныя
Р. расстро́енага расстро́енай
расстро́енае
расстро́енага расстро́еных
Д. расстро́енаму расстро́енай расстро́енаму расстро́еным
В. расстро́ены (неадуш.)
расстро́енага (адуш.)
расстро́еную расстро́енае расстро́еныя (неадуш.)
расстро́еных (адуш.)
Т. расстро́еным расстро́енай
расстро́енаю
расстро́еным расстро́енымі
М. расстро́еным расстро́енай расстро́еным расстро́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расстро́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расстро́ены расстро́еная расстро́енае расстро́еныя
Р. расстро́енага расстро́енай
расстро́енае
расстро́енага расстро́еных
Д. расстро́енаму расстро́енай расстро́енаму расстро́еным
В. расстро́ены (неадуш.)
расстро́енага (адуш.)
расстро́еную расстро́енае расстро́еныя (неадуш.)
расстро́еных (адуш.)
Т. расстро́еным расстро́енай
расстро́енаю
расстро́еным расстро́енымі
М. расстро́еным расстро́енай расстро́еным расстро́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расстро́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расстро́ены расстро́еная расстро́енае расстро́еныя
Р. расстро́енага расстро́енай
расстро́енае
расстро́енага расстро́еных
Д. расстро́енаму расстро́енай расстро́енаму расстро́еным
В. расстро́ены (неадуш.)
расстро́енага (адуш.)
расстро́еную расстро́енае расстро́еныя (неадуш.)
расстро́еных (адуш.)
Т. расстро́еным расстро́енай
расстро́енаю
расстро́еным расстро́енымі
М. расстро́еным расстро́енай расстро́еным расстро́еных

Кароткая форма: расстро́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расстро́ены в разн. знач. расстро́енный; см. расстро́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстро́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расстроіць.

2. у знач. прым. У якога парушаны музычны строй, лад. Расстроены раяль.

3. у знач. прым. Выведзены чым‑н. з добрага настрою; засмучаны. Вера Антонаўка пасля размовы з мужам выйшла да Юркі расстроеная і заплаканая. Карпаў. // Які суправаджае расстройства (у 5 знач.), засмучанасць. — Гэта ўсё вы нарабілі! — разгневаным і расстроеным голасам упікнула Раечка салдата. Лобан. Нават яснага вобраза Аўгіньчынага не мог .. [Віктар] адрадзіць у сваім расстроеным уяўленні. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальши́вить несов., разг., в разн. знач. фальшы́віць;

роя́ль расстро́ен, фальши́вит муз. рая́ль расстро́ены, фальшы́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разру́шенный

1. разбу́раны, мног. паразбу́рваны, паразбу́раны; разва́лены, мног. паразва́льваны;

2. разбу́раны, сапсава́ны; загу́блены; расстро́ены; см. разру́шить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстро́енный прич., прил.

1. расстро́ены; разла́джаны;

2. разла́джаны;

3. разла́джаны;

4. сапсава́ны;

5. расхвалява́ны; засму́чаны; см. расстро́ить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхвалява́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расхваляваць.

2. у знач. прым. Які моцна хвалюецца, бурны (пра мора, возера, раку і пад.). Краіна падобная была да расхваляванага мора, над якім .. грукочуць грымоты. Самуйлёнак.

3. у знач. прым. Які моцна хвалюецца, непакоіцца; расстроены. Апусцілі заслону, выйшаў ніўскі настаўнік, падняў руку, каб суцішыць расхваляваных дзяцей. Пальчэўскі. Расхваляваны ішоў я на ўрок, і на ўроку ў тлумачэннях маіх не было ранейшага складу і ладу. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поте́рянный

1. стра́чаны;

поте́рянное вре́мя стра́чаны час;

поте́рянные си́лы стра́чаныя сі́лы;

2. (о вещи) згу́блены;

3. (растерянный) разгу́блены; (расстроенный) расстро́ены; (подавленный) прыгне́чаны;

с поте́рянным ви́дом з разгу́бленым (расстро́еным) вы́глядам;

хо́дит, как поте́рянный хо́дзіць, як непрыто́мны; хо́дзіць, як сам не свой;

4. (опустившийся) прапа́шчы, адпе́ты, апо́шні;

поте́рянный челове́к прапа́шчы чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)