расстраля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. каго (што). Падвергнуць расстрэлу (у 2 знач.).

Р. здрадніка.

2. каго-што. Падвергнуць моцнаму абстрэлу з блізкай адлегласці.

Р. варожы эшалон з боепрыпасамі.

3. што. Зрасходаваць пры стральбе.

Р. усе патроны.

|| незак. расстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расстрэ́л, -у, м. і расстрэ́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстраля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расстраля́ю расстраля́ем
2-я ас. расстраля́еш расстраля́еце
3-я ас. расстраля́е расстраля́юць
Прошлы час
м. расстраля́ў расстраля́лі
ж. расстраля́ла
н. расстраля́ла
Загадны лад
2-я ас. расстраля́й расстраля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расстраля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расстраля́ць сов., в разн. знач. расстреля́ть;

р. шпіёнаў — расстреля́ть шпио́нов;

р. з заса́ды атра́д во́рага — расстреля́ть из заса́ды отря́д врага́;

р. усе́ патро́ны — расстреля́ть все патро́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

1. Пакараць смерцю шляхам расстрэлу (у 1 знач.). Змясціўся лёс душагуба У слове адным: расстраляць. Колас. — Маці .. [Лёнькава] нашай сувязной была, а фашысты неяк дазналіся пра гэта і расстралялі яе. Шуцько.

2. Падвергнуць моцнаму абстрэлу з блізкай адлегласці. «Юнкерс» зрабіў разварот і пайшоў па курсу на зніжэнне, рыхтуючыся з кулямёта расстраляць эшалон. Гурскі.

3. Зрасходаваць пры стрэльбе. Расстраляць усе патроны. □ Зачараваныя .. [зайцы] сёння: усе набоі расстраляў, і ўсё — на вецер. Савіцкі.

4. Частай стральбой выклікаць расшырэнне канала ствала зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Расстраляць усіх, многіх або ўсё, многае.

Здраднікаў і злачынцаў парасстрэльвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстрэ́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. расстраляць.

2. Смяротная кара, якая чыніцца выстралам з агнястрэльнай зброі.

Прысудзіць да расстрэлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расстраляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстраля́ны в разн. знач. расстре́лянный; см. расстраля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстраля́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расстраляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстрэ́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расстрэльваць — расстраляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)