расстрава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстрава́юся |
расстрава́емся |
| 2-я ас. |
расстрава́ешся |
расстрава́ецеся |
| 3-я ас. |
расстрава́ецца |
расстрава́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
расстрава́ўся |
расстрава́ліся |
| ж. |
расстрава́лася |
| н. |
расстрава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
расстрава́йся |
расстрава́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
расстрава́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Расстрэ́цца растрэ́цца ’расстацца пасля сустрэчы’ (Кос., Стан.), росстрэ́цца ’размінуцца, разысціся’ (ТС), растрэ́цца ’расстацца’ (Пал.), сюды ж расстра́цца ’тс’ (Ян., Юрч. Вытв.) са зменай націскнога пад уплывам расста́цца. Да стрэцца (гл.) з семантычным развіццём, абумоўленым адным са значэнняў прэфікса раз‑/рас‑, параўн. таксама расстрава́цца ’развітвацца’ (чач., ЖНС), растрава́цца ’расставацца’ (Ян.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)