расстава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расстаю́ся расстаё́мся
2-я ас. расстае́шся расстаяце́ся
3-я ас. расстае́цца расстаю́цца
Прошлы час
м. расстава́ўся расстава́ліся
ж. расстава́лася
н. расстава́лася
Загадны лад
2-я ас. расстава́йся расстава́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час расстаючы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расстава́цца несов. расстава́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстава́цца, ‑стаюся, ‑стаешся, ‑стаецца; ‑стаёмся, ‑стаяцеся.

Незак. да расстацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расста́цца, -та́нуся, -та́нешся, -та́нецца; -та́нься; зак., з кім-чым.

1. Развітаўшыся, разысціся; разлучыцца з кім-н.

Р. з сябрамі.

Р. назаўсёды.

2. Адмовіцца ад каго-, чаго-н.

Р. з дрэннымі звычкамі.

|| незак. расстава́цца, -стаю́ся, -стае́шся, -стае́цца; -стаёмся, -стаяце́ся, -стаю́цца.

|| наз. расстава́нне, -я, н., расста́нне, -я, н. і ро́стань, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстава́ться несов. расстава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́бы, -ая, -ае.

Які выклікае пачуццё любові, карыстаецца любоўю; блізкі, дарагі, мілы.

Любая матуля.

Расставацца з любым (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расставацца — расстацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Растрава́цца ’расставацца’, растра́цца ’развітацца’ (Ян.). Гл. расстрэцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разста́й ’скрыжаванне’ (Яруш.). Утворана ад расстава́цца, як звы́чай ад звыка́цца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адшчапе́нец, ‑нца, м.

Той, хто адкалоўся, адарваўся ад свайго асяроддзя, калектыву; той, ад каго адрокся калектыў. [Другі з камунараў:] Не нам з адшчапенцамі Такімі ўжо братацца, З няўдалай «брыгадаю» Пара нам расставацца. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)