Verbum

анлайнавы слоўнік

рассо́ўванне гл. рассунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассо́ўванне ср.

1. раздвига́ние, раздви́жка ж.;

2. разг. рассо́вывание;

1, 2 см. рассо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассоўваць — рассунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь: -нуты; зак.

1. што. Рухаючы, сунучы ў розныя бакі, раз’яднаць, адсунуць, расхіліць.

Р. парты.

Р. шторы.

Р. пясок.

2. што. Зрабіць шырэйшым, раскласці (што-н. складное).

Р. стол.

3. каго-што. Прымусіць расступіцца.

Р. натоўп.

|| незак. рассо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. рассо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассо́вывание рассо́ўванне, -ння ср., распіха́нне, -ння ср., распі́хванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздви́жка ж.

1. рассо́ўванне, -ння ср., расстаўля́нне, -ння ср.;

2. расхіна́нне, -ння ср.; см. раздвига́ть^{1, 2};

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздвига́ние

1. рассо́ўванне, -ння ср., расстаўля́нне, -ння ср.;

2. расхіна́нне, -ння ср.;

3. расшырэ́нне, -ння ср., пашырэ́нне, -ння ср.; см. раздвига́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)