расслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., што (разм.).

Добра пачуць, разабраць на слых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расслу́хаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расслу́хаю расслу́хаем
2-я ас. расслу́хаеш расслу́хаеце
3-я ас. расслу́хае расслу́хаюць
Прошлы час
м. расслу́хаў расслу́халі
ж. расслу́хала
н. расслу́хала
Загадны лад
2-я ас. расслу́хай расслу́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час расслу́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расслу́хаць сов. расслы́шать, расслу́шать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Разабраць на слых, добра пачуць. Інжынер прыгнуўся, каб .. [жанчыну] расслухаць. Чорны. Эма яшчэ не паспела расслухаць апошніх слоў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дачу́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., што і чаго, з дадан. дап. і без дап.; (звычайна з адмоўем).

Пачуць, расслухаць. Лукаш не дачуў апошніх слоў. Кавалёў. — Што ты сказала? — маці здалося, што яна не дачула. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)