рассло́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. рассло́йваецца рассло́йваюцца
Прошлы час
м. рассло́йваўся рассло́йваліся
ж. рассло́йвалася
н. рассло́йвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час рассло́йваючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассло́йвацца несов., возвр., страд. рассла́иваться; см. расслаі́цца, рассло́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассло́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да расслаіцца.

2. Зал. да расслойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расслаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сло́іцца; зак.

1. Раздзяліцца на слаі (у 1 знач.).

Горная парода расслаілася.

2. перан. Раздзяліцца на сацыяльныя групы, праслойкі.

|| незак. рассло́йвацца, -аецца.

|| наз. расслае́нне, -я, н. і рассло́йка, -і, ДМ -йцы,

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассла́иваться

1. распласто́ўвацца, рассло́йвацца;

2. рассло́йвацца; см. расслои́ться;

3. страд. распласто́ўвацца, рассло́йвацца; см. рассла́ивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сланцава́тасць, ‑і, ж.

Слаістая будова горнай пароды, здольнасць яе расслойвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́нец, -нцу, мн. -нцы, -нцаў, м.

Горная парода, якая мае слаістую будову і можа расслойвацца на тонкія пласціны, слаі.

Гаручыя сланцы.

Гліністы с.

|| прым. сла́нцавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассло́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расслойваць — расслаіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расслойвацца — расслаіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́нец ​1, ‑нцу, м.

Горная парода, якая мае слаістую будову, можа расслойвацца. Гліністы сланец. Гаручыя сланцы.

•••

Бітумінозныя сланцы — мінеральныя пароды, насычаныя бітумінознымі рэчывамі.

сла́нец ​2, ‑нцу, м.

1. Лён або каноплі, што сцелюць для апрацоўкі.

2. Тое, што і сланік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)