рассла́блены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассла́блены |
рассла́бленая |
рассла́бленае |
рассла́бленыя |
| Р. |
рассла́бленага |
рассла́бленай
рассла́бленае |
рассла́бленага |
рассла́бленых |
| Д. |
рассла́бленаму |
рассла́бленай |
рассла́бленаму |
рассла́бленым |
| В. |
рассла́блены (неадуш.)
рассла́бленага (адуш.) |
рассла́бленую |
рассла́бленае |
рассла́бленыя (неадуш.)
рассла́бленых (адуш.) |
| Т. |
рассла́бленым |
рассла́бленай
рассла́бленаю |
рассла́бленым |
рассла́бленымі |
| М. |
рассла́бленым |
рассла́бленай |
рассла́бленым |
рассла́бленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рассла́блены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассла́блены |
рассла́бленая |
рассла́бленае |
рассла́бленыя |
| Р. |
рассла́бленага |
рассла́бленай
рассла́бленае |
рассла́бленага |
рассла́бленых |
| Д. |
рассла́бленаму |
рассла́бленай |
рассла́бленаму |
рассла́бленым |
| В. |
рассла́блены (неадуш.)
рассла́бленага (адуш.) |
рассла́бленую |
рассла́бленае |
рассла́бленыя (неадуш.)
рассла́бленых (адуш.) |
| Т. |
рассла́бленым |
рассла́бленай
рассла́бленаю |
рассла́бленым |
рассла́бленымі |
| М. |
рассла́бленым |
рассла́бленай |
рассла́бленым |
рассла́бленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рассла́блены рассла́бленный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рассла́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассла́блены |
рассла́бленая |
рассла́бленае |
рассла́бленыя |
| Р. |
рассла́бленага |
рассла́бленай
рассла́бленае |
рассла́бленага |
рассла́бленых |
| Д. |
рассла́бленаму |
рассла́бленай |
рассла́бленаму |
рассла́бленым |
| В. |
рассла́блены (неадуш.)
рассла́бленага (адуш.) |
рассла́бленую |
рассла́бленае |
рассла́бленыя (неадуш.)
рассла́бленых (адуш.) |
| Т. |
рассла́бленым |
рассла́бленай
рассла́бленаю |
рассла́бленым |
рассла́бленымі |
| М. |
рассла́бленым |
рассла́бленай |
рассла́бленым |
рассла́бленых |
Кароткая форма: рассла́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рассла́блены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад расслабіць.
2. у знач. прым. Пазбаўлены сілы, аслабелы. Вялым і расслабленым злазіў Алёшка з елкі, на якую так спадзяваўся. Якімовіч. Няхай вецер галаву асвяжыць, адгоніць тое, што, нібы гіпноз, падначальвае, супакойвае і робіць мяккім, расслабленым. Васілевіч. // Які сведчыць пра ўпадак сіл, слабасць. У падпалкоўніка быў расслаблены голас, быццам сп хворы ці дужа змарыўся. Асіпенка. Словы .. [Савіньскага] пераходзяць у нейкі расслаблены, амаль дзіцячы лепет, просьбу, пяшчоту, якая болем адгукаецца ў душы... Брыль. // Вялы, няцвёрды, без напружання мускулаў. Расслабленая поза. □ [Хлопцы] пайшлі прэч — абодва надзіва падобныя і нават хада ў іх была таксама аднолькавая — якаясь расслабленая, віхлястая. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассла́бленный рассла́блены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асаве́лы, -ая, -ае (разм.).
Напаўсонны, расслаблены, напаўпрытомны.
Асавелыя вочы.
|| наз. асаве́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разамле́лы, -ая, -ае (разм.).
Вялы, расслаблены.
Разамлелае ад спёкі цела.
|| наз. разамле́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
замле́лы, -ая, -ае (разм.).
1. Анямелы, адзеравянелы.
Замлелыя ногі.
2. Млявы, расслаблены (пра стан чалавека).
Замлелая дзяўчынка.
|| наз. замле́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскі́слы, -ая, -ае.
1. Які раскіс, ператварыўся ў вязкае месіва.
Раскіслая гліна.
2. перан. Расслаблены, разамлелы.
Р. твар.
|| наз. раскі́сласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)