рассва́тацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рассва́таюся |
рассва́таемся |
| 2-я ас. |
рассва́таешся |
рассва́таецеся |
| 3-я ас. |
рассва́таецца |
рассва́таюцца |
| Прошлы час |
| м. |
рассва́таўся |
рассва́таліся |
| ж. |
рассва́талася |
| н. |
рассва́талася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рассва́тайся |
рассва́тайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
рассва́таўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рассва́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Парваць дружбу, знаёмства з кім‑н.; разлічыцца з кім‑, чым‑н. Ці дасць зямля табе збавенне Ад злога панскага насення? З адным рассватаешся тут, Там у другі залазь хамут. Колас. І камуна з гэтымі «камунарамі» рассваталася, выкінуўшы іх са сваёй сям’і, бо не хацелі яны аддана, як і ўсе, працаваць. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)