рассарто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рассарто́ўваю рассарто́ўваем
2-я ас. рассарто́ўваеш рассарто́ўваеце
3-я ас. рассарто́ўвае рассарто́ўваюць
Прошлы час
м. рассарто́ўваў рассарто́ўвалі
ж. рассарто́ўвала
н. рассарто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. рассарто́ўвай рассарто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рассарто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассарто́ўваць несов. рассортиро́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассарто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассортиро́вывать несов. рассарто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подсортиро́вывать несов. сартава́ць, рассарто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассарто́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да рассартоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассарто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассартоўваць — рассартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассарто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассартоўваць — рассартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)