расса́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. расса́дка
Р. расса́дкі
Д. расса́дцы
В. расса́дку
Т. расса́дкай
расса́дкаю
М. расса́дцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

расса́дка ж. расса́дка;

р. кусто́ў — расса́дка кусто́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расса́дка ж., разг. расса́джванне, -ння ср., расса́дка, -кі ж.; см. рассади́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассадзі́ць, -саджу́, -са́дзіш, -са́дзіць; -са́джаны; зак.

1. каго (што). Усадзіць (многіх) на месца.

Р. гасцей.

2. каго (што). Пасадзіць паасобку адзін ад аднаго.

Р. непаслухмяных вучняў.

3. што. Перасадзіць расліны радзей, у іншае месца.

Р. агуркі.

Р. агрэст.

4. што. Моцным ударам разбіць, параніць, разламаць (разм.).

Р. галаву.

Р. акно.

|| незак. расса́джваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—3 знач.).

|| наз. расса́дка, -і, ДМ -дцы, ж. і расса́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расса́джванне ср. расса́живание; расса́дка ж.; см. расса́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флянсава́нне ср.

1. расса́живание, расса́дка ж.;

2. см. пасынкава́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)