распі́ць, разап’ю́, разап’е́ш, разап’е́; разап’ём, разап’яце́, разап’ю́ць; распі́ў, -піла́, -ло́; распі́; распі́ты; зак., што (разм.).

Выпіць разам з кім-н.

Р. бутэльку каньяку.

|| незак. распіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разап’ю́ разап’ё́м
2-я ас. разап’е́ш разап’яце́
3-я ас. разап’е́ разап’ю́ць
Прошлы час
м. распі́ў распілі́
ж. распіла́
н. распіла́
распіло́
Загадны лад
2-я ас. распі́ распі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час распі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

распі́ць сов., разг. распи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распі́ць, разап’ю, разап’еш, разап’е; разап’ём, разап’яце; зак., што.

Разм. Выпіць разам з кім‑н. [Жлукта:] Адно, што я магу зрабіць з рэўнасці, гэта распіць з вамі бутэльку каньяку. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіва́ць гл. распіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распи́ть сов., разг. распі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад распіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

1. Незак. да распіць.

2. Бавіць час за піццём чаго‑н. [Сіпак:] — Мы .. з самой паняй Плюшчыцкай чаі распівалі і яна мне кумой даводзілася. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)