распіха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. распіха́нне
Р. распіха́ння
Д. распіха́нню
В. распіха́нне
Т. распіха́ннем
М. распіха́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распіха́нне I ср., разг. раста́лкивание, распи́хивание; см. распіха́ць I

распіха́нне II ср., разг. рассо́вывание, распи́хивание; см. распіха́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распіха́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. распіхаць ​1 — разапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распі́хванне I ср., разг., см. распіха́нне I

распі́хванне II ср., разг., см. распіха́нне II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распи́хивание

1. распіха́нне, -ння ср., распі́хванне, -ння ср.;

2. распіха́нне, -ння ср., распі́хванне, -ння ср.; см. распи́хивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассо́вывание рассо́ўванне, -ння ср., распіха́нне, -ння ср., распі́хванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раста́лкивание

1. расшту́рхванне, -ння ср., распіха́нне, -ння ср., распі́хванне, -ння ср.;

2. раскату́рхванне, -ння ср.; см. раста́лкивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)